Με λίγα λόγια, τα συμπυκνώματα είναι απλά συμπυκνωμένες μορφές κάνναβης στις οποίες τα δραστικά συστατικά παράγονται σε πιο συμπυκνωμένη μορφή από ό, τι εμφανίζονται στο απλό φυτό κάνναβης στο σύνολό του. Το Kief είναι στην πραγματικότητα ο απλούστερος τύπος συμπυκνώματος κάνναβης.
Άλλα παραδείγματα συμπυκνωμάτων περιλαμβάνουν συμπυκνώματα εκχύλισης κατακερματισμού, BHO και διοξειδίου του άνθρακα. Από τεχνική άποψη, τα βάμματα και τα βρώσιμα είναι επίσης συμπυκνώματα, αλλά σε αυτό το άρθρο θα δοθεί έμφαση στους τύπους συμπυκνωμάτων που μπορούν να καπνιστούν ή να ατμιστούν.
Ποια είναι τα διαφορετικά συμπυκνώματα;
Μπορούν αυτά να αυτοπαράγονται στο σπίτι; Πώς καταναλώνονται καλύτερα; Πριν προχωρήσουμε περαιτέρω σε αυτό, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε μια σύντομη εξερεύνηση των συμπυκνωμάτων κάνναβης.
Ιστορία των συμπυκνωμάτων κάνναβης
Παρά τουςη φήμη ότι είναι μια σύγχρονη έννοια "εφεύρεσης" ή καινοτομίας, τα συμπυκνώματα απέχουν πολύ από το να είναι τέτοια.
Προέρχονται από τον αρχαίο κόσμο, με τη μορφή χασίς ή χασίς. Αρχικά βρέθηκε στην Κίνα, ήταν επίσης σε χρήση στην Ινδία και τη Μέση Ανατολή. Εμφανίστηκε ακόμη και σε φημισμένα γραπτά όπως οι ιστορίες χίλιες και Μία Νύχτες. Το Hash δεν έφτασε στην Ευρώπη μέχρι τον 18ο αιώνα, όπου συγγραφείς όπως ο Gmelin περιγράφουν λεπτομερώς τα θεραπευτικά του αποτελέσματα. Και η δημοτικότητα του hash συνέχισε να αυξάνεται μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους.
Στο Παρίσι, το φημισμένο "Club des Hashischins", ιδρύθηκε από τις πνευματικές τάξεις της πόλης, με μια ολόκληρη κοινότητα να ξεφυτρώνει γύρω από τη χρήση του ναρκωτικού. Το κλαμπ συχνάζονταν από επιφανείς προσωπικότητες όπωςόπως ο Μποντλέρ, ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο Δούμας κλπ. Εν τω μεταξύ, το hash προκάλεσε επίσης αναταραχή στην ιατρική κοινότητα, με τον Samuel Hahnemann - τον ιδρυτή της ομοιοπαθητικής - να υποστηρίζει την αποτελεσματικότητά του ήδη από το 1811, και στα τέλη του 1800, το hash χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία ποικίλων παθήσεων, όπως αϋπνία, πόνος, ημικρανίες και προβλήματα εμμήνου ρύσεως.
Με την εντατικοποίηση της απαγόρευσης των ναρκωτικών του 20ού αιώνα, ο κατακερματισμός θα γίνει σύντομα στόχος για την παρανομία. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά του 1961 έκανε το κατακερματισμό μια ποινικοποιημένη ουσία παγκοσμίως και με αυτό έφερε το τέλος της χρυσής εποχής του νόμιμου κατακερματισμού. Έτσι αναγκάστηκε υπόγεια, με το Μαρόκο να γίνει ένας από τους κορυφαίους εξαγωγείς στον κόσμο.
Εκείνη την εποχή, παρέδιδε μεγάλες ποσότητεςχαμηλής ποιότητας κατακερματισμός στον κόσμο. Από τη δεκαετία του 1990, ωστόσο, το Αφγανιστάν έχει ανακτήσει τη θέση του ως κορυφαίος εξαγωγέας και επίσης επανέφερε ποιοτικό κατακερματισμό στην παγκόσμια αγορά. Ενώ ο κατακερματισμός εξαναγκάστηκε σε παρανομία, γεννήθηκε μια νέα και συναρπαστική μορφή συμπύκνωσης.
Στη δεκαετία του 1970, το αλκοόλ, ο ενεργός άνθρακας και το μέλι χρησιμοποιήθηκαν συχνά για την παραγωγή "πετρελαίου κατακερματισμού", το οποίο είχε υψηλότερα από τα παραδοσιακά επίπεδα κατακερματισμού THC. Γρήγορα έγινε δημοφιλής και μάλιστα εμφανίστηκε στα πειράματα ελέγχου του νου της CIA ως πιθανός παράγοντας για να αλλάξει και να ρυθμίσει τη σκέψη. Μεγάλο μέρος της ιστορίας των συμπυκνωμάτων έχει επικεντρωθεί τα τελευταία 20 χρόνια, με οδηγίες για την εξόρυξη βουτανίου, για παράδειγμα, που κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στο Διαδίκτυο το 1999.
Μέχρι το 2005, ο Budderking στον Καναδά ξεκίνησεπροώθηση τόσο της χρήσης του εξοπλισμού dabbing όσο και των τεχνικών κατασκευής budder.αυτά επέτρεψαν τη γρήγορη και αποτελεσματική κατανάλωση συμπυκνωμάτων. Από τότε, τα έλαια κατακερματισμού συνέχισαν να γίνονται όλο και πιο εξελιγμένα
Τύπος συμπυκνωμάτων
Τα συμπυκνώματα εμπίπτουν σε μερικές βασικές κατηγορίες: υπάρχουν ποικιλίες που βασίζονται σε εκχύλισμα και χωρίς εκχύλισμα.
Τα συμπυκνώματα με βάση το εκχύλισμα παρασκευάζονται χρησιμοποιώντας διαλύτη και έτσι αναφέρονται συχνότερα ως "λάδι κατακερματισμού". Οι τύποι χωρίς εκχύλισμα, από την άλλη πλευρά, περιλαμβάνουν κατακερματισμό, ρητίνη κατακερματισμού και kief. Ενώ ο κατακερματισμός φυσαλίδων δεν θεωρείται τεχνικά εκχύλισμα, χρησιμοποιεί νερό σαν διαλύτη – ωστόσο, στην καλλιέργεια κάνναβης, το Η20 δεν θεωρείται διαλύτης. Υπάρχουν μερικοί τρόποι κατηγοριοποίησης των εκχυλισμάτων: με διαλύτη και μεσυνέπεια.
Ορισμένες ποικιλίες με βάση διαλύτες είναι λάδι κατακερματισμού βουτανίου, το οποίο χρησιμοποιεί βουτάνιο ως διαλύτη.λάδι κατακερματισμού προπανίου, στο οποίο το προπάνιο χρησιμεύει ως διαλύτης, και εκχυλίσεις με βάση το CO2 που χρησιμοποιούν υπερκρίσιμο CO2. Τέλος, υπάρχουν και εκχυλίσματα με βάση το αλκοόλ.
Είναι επίσης δυνατή η κατηγοριοποίηση των εκχυλισμάτων ανά υφή: κηρώδες, κολλώδες, σκληρό, καραμέλα ή χορδές κ. λπ. Μεταβάλλοντας τον ρυθμό ψύξης του εκχυλίσματος, είναι δυνατόν να δημιουργηθούν διαφορετικές συνέπειες στο εκχύλισμα κατά την κατασκευή. Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση ότι η συνέπεια έχει επίδραση στις φαρμακευτικές ή ψυχοτρόπες ιδιότητες του εκχυλίσματος, αυτό είναι πραγματικά λανθασμένο.
Αποτελεσματικότητα των συμπυκνωμάτων
Τα συμπυκνώματα γίνονται με το σπάσιμο των λεπτών τριχωμάτων του λουλουδιού κάνναβης καισυμπίεση των διαφόρων συστατικών. Αυτό σημαίνει ότι είναι πλούσια σε κανναβινοειδή και τερπένια, τα οποία παρέχουν τα αποτελέσματα της κάνναβης.
Τα συμπυκνώματα είναι δημοφιλή για δύο λόγους: ο ένας είναι ότι τα επίπεδα THC που περιέχουν υπερβαίνουν κατά πολύ ακόμη και τις κορυφαίες και ισχυρότερες ποικιλίες κάνναβης, καθιστώντας τα πολύ πιο ισχυρά ως ναρκωτικά. Από την άλλη πλευρά, είναι πλουσιότερες σε φαρμακευτικά κανναβινοειδή και τερπένια, αυξάνοντας έτσι τα θεραπευτικά αποτελέσματα της κάνναβης. Η ισχύς είναι η μεγαλύτερη δύναμη ενός συμπυκνώματος, αλλά μπορεί επίσης να είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του στα χέρια ενός άπειρου χρήστη. Επομένως, όσοι είναι νέοι στα συμπυκνώματα πρέπει να ξεκινούν με χαμηλές δόσεις και να διευκολύνουν απαλά το δρόμο τους σταδιακά.
Φως κάνναβης – τι είναι και γιατί είναι δημοφιλές;
Είναι Το Προϊόν Σας Υπερβολικά Ξηρό; Ενυδατώστε Αυτά Τα Μπουμπούκια Κάνναβης
